ଆଦ୍ୟ ଯୌବନର ପଦାର୍ପଣରେ ଠୁକମଣି ଦେବୀଙ୍କ ସହ ଶୁଭ ପରିଣୟ ହୋଇଥିଲା । ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷାରୁ ବଂଚିତ ବାସୁଦେବ ବିବାହ ପରେ ଚଷାପଡ଼ାସ୍ଥିତ ତତ୍କାଳୀନ ସଂସ୍କୃତ ଶିକ୍ଷାକେନ୍ଦ୍ରରେ ଅଧ୍ୟୟନ କରିଥିଲେ । କ୍ରମେ ପରିବାରର ଆର୍ଥିକସ୍ଥିତିକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି ପରିବାର ପ୍ରତିପୋଷଣ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ପ୍ରଥମେ କୋଲ୍କତାରେ ଚାକିରୀ ଏବଂ ପରେ ନିଜ ଗ୍ରାମରେ କୃଷିକାର୍ଯ୍ୟରେ ମନୋନିବେଶ କରିଥିଲେ ।
ଜୀବନର ଅପରାହ୍ଣରେ ପ୍ରାକୃତିକ ପରିବେଶଭରା ଗ୍ରାମୀଣ ଆଶ୍ରମ ସୃଷ୍ଟିକରି ପୁରାଣଶାସ୍ତ୍ର ଅଧ୍ୟୟନ ଓ ସାହିତ୍ୟ ରଚନାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ବାସୁଦେବ ନିଜର କୃତୀକୁ ରୂପଦେଇଥିଲେ ଲେଖନୀ (ପେନ୍ସିଲ୍) ମୁନରୁ ଝରୁଥିବା ଅନେକ ଚଉତିଶା, ଜଣାଣ, ଭଜନ, ଗୀତ ଓ ଉପାଖ୍ୟାନ ମାଧ୍ୟମରେ । ପତ୍ନୀ ବିୟୋଗରେ ମ୍ରିୟମାଣ ବାସୁଦେବଙ୍କର ୧୯୮୫ ମସିହା ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୨୯ ତାରିଖରେ (ପତ୍ନୀଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁର ମାତ୍ର ପଂଚମ ଦିନ) ନିଜ ବାସଭବନରେ ମହାପ୍ରୟାଣ ଘଟିଥିଲା ।
ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ଚଉତିଶା
ଭଜନ
1 ଜ୍ଞାନର ପ୍ରଦୀପ ଜାଳିଦିଅ ପ୍ରଭୁ 2 ମନୁଆଁ ଭଜ ରାମ ରଘୁମଣି 3 ଯାଅ ଯାଅ ଦୂତି ଏ ମୋର ଭାରତୀ 4 ସେହି ଶ୍ୟାମ ଲାଗି ହେବି ବାସ ତ୍ୟାଗି 5 ରାଇ ବିନୋଦିନୀ ଧନି ହୋଇ କାମେ ବଶ 6 ଶୁଣ ହେ ଭକତଗଣ ନାମ ସଂକୀର୍ତନ 7 ଲଳିତା ଠାରୁ ସନ୍ଦେଶ ପାଇ ପ୍ରଭୁ ହୃଷୀକେଶ 8 ଦୂତିକା ମୁଖରୁ ଶ୍ରୀହରି ଆଗମ ଶୁଣି ଚପଳା କିଶୋରୀ 9 ଦେଖ ଦେଖ ସଖୀ ଦେଖ ଗୋ ନିରେଖି 10 କଷ କେତେ କଷୁଛ ମୋତେ
ଜୀବନୀ
ଜଣାଣ
ବନ୍ଦନା
ମୃଗୁଣୀ ଉପାଖ୍ୟାନ
ଗୀତ
